EuripidesDe TrojaansenTreurspel
van Euripides
Voorbericht Enigen tijd geleden verzocht
mijn jonge vriend Dr. Parigger, die bezig was met een studie over het
vredelievende streven van Euripides, zoals dat in zijn werken tot
uiting komt, mij een metrische vertaling van Euripides´
Trojaansen te maken, tragedie, waarin de veroordeling van den gruwel
van den oorlog wel zeer sterk tot uiting komt. Ik heb aan zijn verzoek
gaarne gevolg gegeven en heb, tot mijn eigen genoegen, gepoogd de
gedachten en roerselen van den dichter in het Nederlands te vertolken.
Ik geef gaarne toe dat de benaming "metrische" vertaling in zoverre
onzuiver is, dat onze taal geen metriek kent en derhalve de metriek,
wil zij overtuigend zijn, door een klemtoonverdeling, die zoveel
mogelijk met de thesis en arsis van het Griekse vers overeenstemt, moet
worden vervangen. Of ik daarin geslaagd ben, beoordele de lezer. Het
liefst zou ik ook in de iambische dialogen dezelfde soepele metriek
hebben toegepast als die welk het Grieks toelaat. Ik heb mij echter
beperkt tot weinig plaatsen, waar volkomen natuurlijk de iambe de
anapestische of pseudo dactylische vorm aanneemt (aangegeven door een
lijntje _____ onder de beide korten). Het is evenwel mijns inziens
wenselijk de oplossing in anapest, dactylus en tribrachys of
pseudodactylus ook elders toe te passen, met dien verstande dat men,
uitsluitend in den dialoog (behalve op het eind van het vers), de
apostrofen door de volledige woordvorm vervangt, waardoor van zelf de
genoemde metrische vormen ontstaan. Bijv. in pl. van:
Inleiding Over Euripides´ tragedie,
die de dichter de naam Trojaanse vrouwen gaf, is in de loop der eeuwen
zeer verschillend geoordeeld. Ook de tegenwoordige verklaarders geven
duidelijk aan hun zeer uiteenlopende gevoelens uiting. William
Nickerson Bates zegt: "The Trojades is a most unpleasant play to read".
Geheel anders luidt het oordeel van den Engelsen geleerde Gilbert
Murray: "All through the play, when the misery appears to be
unredeemed, when of the faint lights in the sky ray after ray goes out
and the darkness is absolute - then, in some mysterious way, the
darkness itself, which we so dreaded, proves to be a friend". F.H.P.
|